Waarom zien de jongeren in Istanbul er zo anders uit dan de Turkse jongeren hier in Nederland? Waarom is dat toch? Toen ik voor het eerst in Istanbul arriveerde, wist ik niet wat ik zag. Ik had het gevoel dat ik in een verkeerd land was terechtgekomen. Het was ‘s nachts toen we naar ons hotel moesten lopen. Zaterdagnacht om precies te zijn en we moesten langs een grote, drukke plein lopen. En het was zo vol met jongeren, ik keek mijn ogen uit!
Ze zagen er zo anders uit!! Het was in oktober en het was dus best koud, maar ik zag jongedames in minirokjes, helemaal opgetut, klaar om te gaan stappen. Ik zag jongeren elkaar kussen, ik zag een dame met groen haar en piercings door haar neus heen, een jongedame met bier in haar hand terwijl ze aan het praten was met een stuk of vijf jongens. Ik was zo in shock.. dus in Istanbul is er geen sociale controle? Hier kun je wel gewoon jezelf zijn? Waarom dan in Rotterdam niet? Waarom zien de Turken in Rotterdam allemaal hetzelfde uit? Het lijkt wel alsof de Turkse jongens hun kleren allemaal bij hetzelfde winkeltje halen!
Maar in Istanbul zag ik zelfs Turken met dreads en baggy broeken. Ze zullen vast en zeker ook in Rotterdam rondlopen, maar ze zijn dan wel een uitzondering. Als conclusie had ik dat de jongeren in Turkije zich geen zorgen maken over het ‘ergens bij horen’. Ze groeien niet op tussen twee verschillende culturen. Dus ze kunnen gewoon zichzelf zijn en ze worden dan ook niet beperkt in hun creativiteit. Zijn jullie het er mee eens?
Lees ook:Turkse gayscene krijgt aandacht in Paradiso.
Lees ook:“Komt een Turkse oma bij de dokter”
Lees ook:Mijn moeder weet haar geboortedatum niet
Lees ook:Turkse dienstplicht slaat nergens op
Lees ook:Waarom spreekt jou moeder geen Nederlands?
Het klopt. Jongeren willen ergens bij horen en daarom zijn ze vaak verschillend. Jongeren in Turkije kunen verschillende groepen vormen . Hier in Nederland hebben ze voldoening aan het feit dat ze van Turkse afkomst zijn, dat is al een gorpe op zich. Daarom hebben ook veel Turken de neiging om weer terug te gaan naar Turkije. Turkije is voor de Turken in de wereld zo ‘n beetje de enige plek waar ze zichzelf kunnen zijn. Dit geldt niet alleen voor de Turken, maar voor iedereen die tussen 2 culturen is opgegroeid.