Minister Leers, de man die een tijd geleden nog pleitte voor verrijking van de multiculturele samenwerking, zet nu een achttienjarige jongeman uit Nederland. De jongen Mauro moet weer terug naar Angola. Sinds zijn tiende jaar woont hij in Nederland. Met het bericht van Minister Leers wordt zijn nachtmerrie werkelijkheid.
Mauro Manuel was negen jaar toen hij met het vliegtuig naar Nederland kwam. Door zijn ouders was hij op het vliegtuig gezet. Hij had zelf geen idee waarom. Hij kwam terecht bij een pleeggezin waar hij gelukkig goed werd opgevangen. Mauro bleef vol met vragen en verdriet zitten. Een jongen van negen kiest er niet bewust voor een verhuizing. Kinderen van negen mogen nog niet eens kiezen bij welke ouder ze gaan wonen. Laat staan kiezen voor verhuizing naar een ander land! Ondanks dat hij het zo moeilijk had heeft hij het leven in Nederland opgepakt. Hij is naar school gegaan. Sloot zich aan bij de voetbalvereniging. Spreekt Nederlands en heeft zich gericht op een toekomst in Nederland.
Een toekomst die nu helemaal in duigen is gevallen. Mauro is nu achttien jaar en weer gebeurt er iets waar hij geen enkele invloed op heeft. Hij moet en zal terug naar Angola. Hij is doodsbang. Hij spreekt de taal niet en heeft geen idee hoe hij zich in Angola staande moet houden. Een kleine geruststelling is hoeveel mensen meeleven met Mauro. Deze mensen hebben de verrijking in werkelijkheid gebracht. Door Mauro te accepteren. En nu moet hij weg uit Nederland. Ook deze mensen hebben verdriet om het vertrek van Mauro.
Het beleid van minister Leers. Het maakt mij soms ook bang. De verrijking van de multiculturele samenleving kunnen we beter de verwarring van de multiculturele samenleving noemen. Hoewel multiculturaliteit vaak gevierd wordt met festival, muziek en films, ervaren we in dit geval ook het verdriet. Verrijking van de samenleving, het lijkt nu een illusie.
Lees ook:De leugen van Mauro?
Lees ook:Ook van lezers mag Mauro blijven
Lees ook:Wat gaat Mauro doen?
Lees ook:Minister Leers pleit voor meer begrip voor migranten
Lees ook:Begrip voor cultuur doet geen kwaad
Het gaat je niet in je koude kleren zitten als je met 9 jaar je ouders, vrienden en je land verlaat om redenen die je niet in de hand heb of zelfs de reden ervan niet ken. NL kan op zijn minst het fatsoen opbrengen i.p.v. te verschuilen achter allerlei wet regeltjes. We willen van Mauro toch niet de zoveelste psychiatrische patient van maken, die zich in de steek gelaten voelt?! Geef hem op kosten van de NL Staat een volledige opleiding, vergoeding voor huisvestingskosten, en kosten t.b.v zijn levensonderhoud. Het zijn deze mensen die straks de bruggen bouwers zijn tussen NL en hun moederland, waar straks NL profijt van kan hebben. Ongeacht op welk niveau ze straks in de maatschappij verkeren. Het is een investering in de nabije toekomst en de kosten gaan nu eenmaal voor de baat uit! Dat wisten zelfs die smeerlappen van de V.O.C.= Vereenigde Oost Indische Compagnie, de voorloper van de N.V. = Naamloze Vennootschap.