Hoe veranderen we mee met de samenleving? Doen wij burgers dat zelf? Of hebben we daarbij de overheid nodig? Meer onderzoek, geleerden en denkers? Het is grappig te lezen hoeveel onderzoeken er besteed worden aan de samenleving, waar de meeste burgers het gewoon doen. Die leven midden in de multiculturele samenleving. Leuk die onderzoeken, maar niemand die met de resultaten van een onderzoek de wijde wereld in gaat en de bevindingen uitleeft in het echte leven. →
Categorie: "Eigen ervaringen"
Waarom ben jij een wereldburger?
Multiculturaliteit is niet alleen typerend voor de samenleving. Ook als persoon kan je behoorlijk multicultureel zijn Vooral als je ouders gemengd bloed hebben, dan is jouw bloed al helemaal een mengelmoes. Zo hoorde ik een meisje laatst vertellen dat zij maar liefst vier soorten in haar bloed heeft. Het was iets wat veel andere meiden interesseerden. Het meisje had donker haar en een licht getinte huid. Duidelijk niet Nederlands, maar wat dan wel? →
Zijn culturele ergernissen terecht?
In een drukke samenleving als Nederland zitten ergernissen in een klein hoekje. Die ene persoon de je voor je voeten loopt op de markt. Die vrouw die voordringt bij de bakkerij. Die ellendige buurman met zijn harde muziek. Laat ik maar niet beginnen over de ergernissen op de weg. Irritaties komen zo vaak voor, dat je op een gegeven moment uit je vel springt. Maar zijn al deze ergernissen nog erger als ze afkomstig zijn van een buitenlands persoon? De opmerking “zie je wel, het is een….” nou vul maar in, is een veelgemaakte opmerking. Hoe redelijk is dat? →
Omstreden beelden van cultuur
De School voor Journalistiek heeft mijn leven veranderd. Hoe ik naar de wereld kijk en naar andere culturen. Met name een foto bracht alles waar ik in geloofde in verwarring. Gisteren keek ik de film The Bang Bang Club. Een film over vier fotojournalisten in Zuid-Afrika in de jaren ’90. De gruwelperiode van de rassenrellen en de bloederige weg van Apartheid naar democratie. In die film zag ik weer die foto die mij tien jaar geleden schokte. Het bleek een foto gemaakt door Kevin Carter. Een van de leden van The Bang Bang Club. →
Liefde in eigen cultuur
Wanneer ik een nieuwe vriend had of een jongen leuk vond, was de vraag altijd “Een Nederlander?”. Alsof ik met mijn Indonesische achtergrond vanzelfsprekend voor een Indonesische jongen zou “kiezen”. Zo was ik enigszins verbaasd dat het feit dat Marokkanen en Turken een partner kiezen uit hun eigen achtergrond nieuws was. Nu ben ik een uitzondering dat ik een Nederlands partner kies. Maar het is toch logisch dat we een partner kiezen met een vertrouwde achtergrond? Waarom is dat in het geval van Marokkanen en Turken ineens nieuwswaardig? →
Fossa; mediterraan eten op een boot.
Een onverwachte ervaring op een onverwachte plek: in de Amsterdamse wijk Bos en Lommer, ligt, ietsje verscholen, een boot met veel ramen. Hier huist grand café Fossa. De kaart toont hapjes en gerechten van landen rond de Middellandse Zee. Samen met het mediterrane interieur met veel hout, zorgt dat voor een heerlijk vakantiegevoel. Foto van tapas: wikimedia.
It’s Kwakoe-time, let’s Kwakoe!
Afgelopen zaterdag is Kwakoe losgebarsten. Zes weekenden lang kunnen bezoekers genieten van muziekoptredens en een voetbaltoernooi. Verder zijn er een podium met culturele shows en een speciaal programma voor jongeren. Vanzelfsprekend ontbreken ook de vele stands met schaafijs, roti, Fernandes en gemberbier niet.
Kwakoe begon in 1975 als een Surinaams voetbaltoernooi en groeide in de loop der jaren uit tot een van de grootste multiculturele festivals van Nederland. De organisatie is dit jaar voor het eerst in handen van de Stichting Kwakoe Zomerfestival. Lees hier het hele artikel in he Algemeen Dagblad.
Dan weet je waar ik te vinden ben!
ZAM: heerlijk tijdschrift over Afrika.
ZAM Africa Magazine is een kwartaalblad over kunst, cultuur en politiek in Afrika. Het verscheen voor het eerst in 1997 als Zuidelijk Afrika, een uitgave van het Nederlands instituut voor Zuidelijk Afrika (NiZA). In april 2008 werd het blad herlanceerd als het onafhankelijke ZAM Africa Magazine. In de nieuwe formule ligt de nadruk nog meer op fotografie, journalistiek, beeldende kunst en vormgeving in Afrika.
In het nieuwste nummer, net in de winkel, artikelen over het WK in Zuid-Afrika, de tv-rechtbank van Guinnee, en de reis over de slecht onderhouden spoorlijn van Abidjan naar Ouagadougou.
ZAM is echt een heerlijk blad; prettig leesbaar en heel informatief.
Afrikaanse mode uit Brabant.
In het Volkskrant Magazine van vandaag een artikel over stoffenfabriek Vlisco uit Helmond. Sinds 1998 richt Vlisco zich uitsluitend op Afrika. In Afrika showen vrouwen hun rijkdom door een wrapper, een wikkelrok, van Vliscostof te dragen. Het is echt een statussymbool. Vrouwen in Nigeria zeggen dat ze graag Vlisco dragen omdat het van betere kwailiteit is dan lokaal geproduceerde stoffen, maar volgens mij vinden ze álles wat van buiten hun land komt sjieker, cooler, stoerder.
In het artikel wordt ingegaan op de designs en de namen die ze in Afrika krijgen. Vaak zijn ook de designs statussymbolen: dollarbiljetten, eurotekens, i-pods, auto’s, maar ook ventilatoren en gloeilampen. Of een vogel die uit een kooitje wegvliegt. Als een vrouw dat draagt, zegt ze daarmee tegen haar man: “Ik weet wel dat je vreemdgaat. Houd er meteen mee op, anders vertrek ik.” Kleding als boodschapper. Lees ook het artikel in De Ondernemer. Foto van Nigeriaanse vrouwen: wikimedia.
El Hema in Den Haag ruimt op.
Je kent de HEMA. Een oer-Nederlandse winkel. Praktisch, nuchter, helder, en ‘waar voor je geld’. Maar hoe zou een Arabische HEMA er in Nederland uit zien? Wil je het weten? Kom dan naar EL HEMA in Den Haag. Vanf 11 juni is er uitverkoop.
EL HEMA, een concept ontwikkeld door Mediamatic Amsterdam in 2007, werd een instant-hit. Het begon met een initiatief van Arabische en Nederlandse vormgevers die met elkaar nieuwe digitale Arabische lettertypes ontwierpen. De nieuwe fonts die daaruit voortkwamen, werden toegepast door Mediamatic voor een EL HEMA, een Arabische variant van de oer-Hollandse winkelketen HEMA, vol producten met een Arabische touch, zoals de vaat-imaatjes – rubberen vaatwashandschoenen voorzien van hennamotief – en de hallal rookworst. Maar ook veel T-shirts, met ludieke teksten in de nieuwe fonts. Lees hier alle informatie over El Hema.
El Hema: Hij is er nog. Ik dacht dat hij na de sluiting van de vestiging in Amsterdam niet meer bestond. Ik vond El Hema erg leuk. Als winkel en als kunstproject.